کسب و کار یا بیزینس (Business) عبارت است از کسب درآمد یا کسب درآمد از طریق تولید یا خرید و فروش محصولات (مانند کالاها و خدمات).همچنین عبارت است از «هر فعالیت یا بنگاهی که برای کسب سود وارد شده است».
انواع ساختار کسب و کار
- مالکیت یگانه (sole proprietorship):
- به‌طور پیش فرض مؤسس یک کسب و کار مالک تمامی آن است و مسئولیت تمامی بدهی‌ها و مالیات‌ها هم به عهدهٔ مالک است.
- شرکت تضامنی (general partnership)
- اگر سود و زیان کسب و کار در میان عده ای از شرکای تجاری تقسیم شود به آن شرکت تضامنی گفته می‌شود. به‌طور پیش فرض همهٔ شرکا سهم یکسانی در مدیریتِ کسب و کار و سود و ضرر دارند. در صورت زیان سایر دارایی‌های شرکا (که در این تجارت سرمایه‌گذاری نشده‌است) نیز مورد خطر قرار می‌گیرد.
- شرکت سهامی (corporation)
- سهامی عام (common stock):سهامداران به ازای هر سهم مالک یک رای برای انتخاب اعضای هیئت مدیره می‌شوند و هیئت مدیره هم مسئول نظارت بر حسن ادارهٔ شرکت است.
- سهامی ممتاز(Preferred Stock):
- این سهام یک سود معین را همواره پرداخت می‌کند مگر اینکه شرکت زیان ده شود
- سهامداران ممتاز نسبت به سهامداران عام برای مالکیت دارایی‌های شرکت در اولویت هستند.
- سهامداران عام سود سهام خود را زودتر دریافت می‌کنند.
- مشارکت محدود(Limited partnership)
- نوعی شرکت است که در آن مدیران شرکت به دودستهٔ شرکای عمومی (General partners) و شرکای محدود (Limited partners) تقسیم می‌شوند.
- شرکای عمومی مسئولِ مدیریت کسب و کار هستند، در حالی که «شرکای محدود» صرفاً سرمایه گذاران منفعلی هستند که در مدیریت نقش چندانی ندارند.
- در این مدل از کسب و کار، شرکای عمومی مسئول تمام بدهی‌های تجارت هستند و در صورت نیاز سایر دارایی‌های آن‌ها نیز باید برای جبران زیان صرف شود. در حالی که شرکای محدود فقط سرمایه‌گذاری خود را از دست می‌دهند.
- شرکت مسئولیت محدود(limited liability company)
- نوعی ابر شرکت است که در آن اعضای شرکت مالک آن هستند اما مدیریت شرکت به عهدهٔ یک یا چند مدیر است. در صورت زیان فقط سرمایهٔ اعضا مورد تهدید قرار می‌گیرد و خطری متوجه سایر دارایی‌های آن‌ها نیست.
